Vijftien jaar geleden werkte ik als timmerman bij een interieurbouwer. In de werkplaats ging het gruwelijk mis met de zaagmachine. Ik moest drie vingers missen. Daarmee eindigde mijn carrière als timmerman. Erger vond ik eigenlijk dat ik niet meer kon pianospelen. Dacht ik. Toen ik ontdekte dat ik dat nog kon, viel de rest eigenlijk wel mee. 

In het ziekenhuis kreeg ik het lied Vertrouwen opgestuurd. Een lied waar ik heel veel steun aan heb gehad. Het gaat over dat ik altijd kan vertrouwen op God. Dat ik hem kan volgen naar het onbekende. Ik had geen idee hoe mijn leven eruit zou gaan zien na het ongeluk, maar met dit lied in mijn achterhoofd ging ik het met vertrouwen tegemoet. 

Uitvoerder leek me wel wat. En ik kon zowaar vrij snel aan de slag bij Burgland Bouw in Dodewaard. Daar werk ik nu nog steeds. Terugkijkend op het ongeluk is het voor mij helemaal niet zo verkeerd geweest. Ik leef nu in mooie tijden, ondanks het verdriet dat ik heb gehad. Ik luister nog heel regelmatig naar dit lied. En op momenten dat het wat minder gaat, put ik er nog steeds veel kracht uit.