Veiligheid is geen overbodige luxe in de bouw. We spraken Ibrahim Haidar (44) uit Enkhuizen over zijn gevaarlijke beroep als machinebediende.

Artikel uit maart 2021

Van boekhouder naar bouw

'Ik ben 5½ jaar geleden uit Syrië gevlucht. Ik was daar boekhouder, maar ik had ook ervaring met het soort werk dat ik hier nu doe. De machines in Syrië waren min of meer hetzelfde als waar ik nu mee werk, alleen zijn ze hier moderner. Ik moest dus nog wel het een en ander leren, maar ik hoefde geen extra opleiding te volgen en kreeg meteen een proeftijd van een maand.'

Bekneld

'Ik draag veiligheidsschoenen, een veiligheidsbril en speciale oordopjes om het gehoor te beschermen. De communicatie met mijn collega’s levert geen problemen op, want ik versta op zich heel goed Nederlands. Alleen spreken is soms een beetje lastig, maar iedereen is gewend aan hoe ik praat en ze verstaan me allemaal. De grootste oorzaak van ongevallen is onoplettendheid en concentratieverlies. Dat kun je je niet veroorloven als je met machines werkt. Het is me bij een vorige werkgever een keer gebeurd dat ik met mijn vinger tussen 2 platen aluminium kwam. Dat kwam omdat ik niet goed oplette. Het deed pijn, maar ik heb er verder geen verwonding aan overgehouden.'

Snel beginnen

'Ik zou het liefst weer boekhouder zijn. Maar dat wordt erg moeilijk: ik moet een 2-jarige opleiding volgen en mijn Nederlands verbeteren. Dat kost veel tijd en energie. Ik heb daarom naar werk gezocht waar ik snel mee kon beginnen, en dat was dit. Het gaat prima en ik vind het leuk.'